Nedeni belli olmayan parmaklarda kıvrılmalar ile giden bir hastalıktır. Erkeklerde ve 50 yaşın üzerinde daha sıktır. Genellikle beyaz ırkta görülür ve Kuzey Avrupa da sıklığı fazladır. Genellikle el ayasında ciltte küçük bir nodül ile başlar.Zamanla bu kıvrılmalar ilerler,fikse bir hal alır ve kişi parmağını tam açamaz hale gelir. Avuç içindeki fasia denen sağlam yapının hastalığıdır. Bu yapıda normalde %95 oranda tip 1 kollajen var iken bu hastalıkta tip 3 kollajen ile yer değiştirmektedir. Bu kollajen daha sert ve kalın bir fasianın oluşmasına neden olmaktadır .
En çok tutulan parmak yüzük parmağıdır ve onu serçe parmak ve orta parmak izler ama tüm parmaklarda görülebilir.
Genellikle ağrısız olmasına rağmen bazı kişilerde hafif sızı ve kaşıntı şeklinde yakınmalar görülebilir.
Her ne kadar kesin olarak nedenleri kanıtlanamamış olsa da bazı etkenler suçlanmaktadır. Bunlar arasında alkol, şeker hastalığı, sigara, sistemik diğer hastalıklar, genetik geçiş, sürekli el travması olan bir işte çalışma sayılabilir.
Hastalığın seyri kişiden kişiye farklılık göstermektedir. Tedavi başlangıçta fizik tedavi iledir. Kortizon enjeksiyonunu önerenler vardır. İleri dönemlerde ise cerrahi veya klostridialkollejenaz enzimi ile sertleşmiş dokuyu eriterek tedavi denenebilir. Bu enzim ile tedavi pahalı bir yöntemdir. Dupuytren hastalığı cerrahi tedaviye rağmen nüks ve ilerlemelerin görülebildiği bir hastalıktır. Hastalıkta kendiliğinden gerileme ve iyileşme ise olmaz.
Bu hastalık el parmaklarının üst tarafındanodülleri olan hastalarda, genç yaşta görülenlerde, aile anamnezi pozitif olanlarda, ayak tabanında yumrular olan hastalarda (Ledderhosehastalığı) ve peniste peyronie hastalığı olanlarda daha hızlı ve ciddi seyreder.
Tedavi: İğne ile aponörotomi, kollejenaz enjeksiyonu,segmentalfasiektomi, sınırlı fasiektomi den daha agresif bir tedavi olan cilt eksizyonu ile birlikte fasiektomi(dermofasiektomi) ve cilt grefti(yaması) ile yapılabilmektedir. Ağır hastalıkta ampütasyon dahi uygulanabilir.
En sık komplikasyonnüks yani hastalığın tekrar etmesidir. İğne ile olan tedavide yaklaşık %80 nüks görülürken, sınırlı fasiektomide bu oran %40 civarındadır.Fasiektomi ile yapılan tedavide sinir yaralanması,damar yaralanması, enfeksiyon, hematom, kompleks bölgesel ağrı sendromuve ciltte iyileşme problemleri görülebilmektedir.
